Van geboorte tot geboorte gaat er trauma mee in de moederlijn. Van bevalling op bevalling. Traumatische bevallingen. Bevallingen zijn per definitie traumatisch.
Wat doet er allemaal mee?
Heb jij een traumatische bevalling gehad van een van jouw kinderen of een miskraam?
Heeft jouw moeder een traumatische bevalling gehad van jou, of een miskraam? Of heb jij slechts een vermoeden dat dit zo zou kunnen zijn?
Hoe was de relatie tussen je vader en je moeder gedurende de bevalling? Waar heeft de bevalling plaats gevonden? Werd jij ontvangen met een kinderwens, of speelde er iets heel anders mee?
Weet jij eigenlijk welke energie er allemaal mee deed ten tijden van je eigen geboorte? Of die van het baren wat jij zelf deed? Je weet het misschien niet eens of niet goed meer?
Vastgezet in het fysieke lichaam
Alle geboortes zijn traumatische bevallingen. Er gaat namelijk altijd een OER energie mee. We gaan van een eenheidsbesef, de symbiose met onze moeder, naar een wereld van af gescheidenheid. Of het kind voldragen is of niet, misschien nog heel pril is, te vroeggeboren of helemaal volgroeid. Alles is energie. Die energie doet mee in de traumatische bevalling en raakt ergens vastgezet in het fysieke lichaam als een blokkade, of als een imprint een herinnering in je DNA.
Alle energie waarmee de bevalling samengaat, zowel in jou, als je ouders, als ook de omgevingsinvloeden spelen een rol in hoe jij ter wereld kwam. Of in hoe jouw bevalling is verlopen. En al die energetische imprints, ook die van je de trauma’s in je voorouderlijk lijnen doen nog steeds mee.
Familiaire ‘overlevings’ patronen.
Die energetische imprints doen vaak meer onbewust dan bewust mee in jouw en je familielijn Zij zorgen voor diepe traumasporen die zich op allerlei manieren kunnen uiten in jouw kwaliteit van leven. Generatie op generatie. Zo ontstaan zogenaamde de familiaire ‘overlevings’ patronen.
Hoewel er wel duizenden voorbeelden en thematieken zijn hoe dit kan doorwerken in je huidige leven zal ik er één geven. Als je moeder vroeger als klein meisje brutaal was tegen haar vader en hij je kon slaan in zijn woede. En je vader misschien zelfs je moeder ook heeft geslagen toen jij brutaal was. Dan is je moeder gaan geloven: ‘Als ik mij tegen een man uitspreek dan kan deze zo boos worden dat hij mij zal slaan en ook dat de mensen van wie ik hou pijn krijgen’. In dit voorbeeld is de energetische imprint die je vanuit de moederlijn overgedragen krijgt geworden dat jij jezelf niet meer uitspreekt. In het bijzonder tegen mannen, autoriteitsfiguren, of autoriteiten. Maar ook herken je wellicht dat jij zult zwijgen om te voorkomen dat iemand die je lief is pijn zal ervaren.
Waarom zwijg ik?
Eigenlijk begrijp je misschien niet goed waarom je zwijgt en misschien kwam je er ook wel mee in de problemen, bijvoorbeeld in relaties met mannen. Of met die bazige bazin waarbij jij het nooit goed kon doen en je collega wel. En je begrijpt er niets van, waarom jij niet goed durft op te komen voor jezelf , sterker nog je geeft jezelf vaak op je kop dat je niet voor jezelf opkwam. En je vervalt steeds opnieuw in dat patroon van niet voor jezelf opkomen, tenminste niet vanuit gezonde grenzen. Je bent je er niet bewust van dat jij deze energetische imprint bij je draagt van je moeder: Ik spreek mij niet uit, dit kan ten koste gaan van de mensen die ik lief heb.
Doorbreken trauma patroon
En zo kunnen wij steeds verder verwijderd raken van onszelf en van onze vrouwelijkheid. Jouw lichaam heeft dan een diepe heling te maken. Doorbreek jij het trauma patroon?
Vechten om te overleven
Ik weet waar ik het over heb. Ik weet over de impact van een traumatische bevalling, de traumaoverdracht. En ik weet over de kracht van de heling daarvan. Ik lag als pasgeborene na de stortbevalling van mijn moeder 15 minuten alleen naast haar heup. Zij was in shock. Ik vocht. Dat hielt ik een half leven vol. Het gevoel te moeten vechten om te overleven. Dat hier een diepe energetische imprint mee deed in mij daar was ik mij niet bewust van.
Toen ik mijn lichaam liet spreken
Pas veel later in mijn leven ging ik door de ervaring van mijn eigen geboorte. Ik dacht langere tijd dat ik alles wel aardig wist over mijn eigen geboorte. Dat ik alles wel gehoord had van mijn moeder. Toch bleef er altijd een ‘ongezien’, maar vooral niet gevoeld gebied waar ik geen ‘Bewust-Zijn’ op had. Ik onderging een wedergeboorte. Een van de meest magische en impactvolle momenten van mijn leven.
Pas toen ik mijn lichaam liet spreken in al haar wijsheid veranderde alles in mij en om mij heen. De relatie met mijzelf en de relatie met mijn omgeving.
Staken innerlijk gevecht
Nu mag ik vrouwen ondersteunen om hun innerlijk gevecht te staken. Hoe deze zich ook uit. En om hun zachte kracht te hervinden van uniciteit en hun authentieke zijn. Door zicht te krijgen op hun traumatische bevalling. Ofwel door het zelf baren, of door terug te gaan naar de ervaring van hun eigen geboorte. Of we duiken precies dáár de familie lijn is, óók die van je vader. om jouw trauma te traceren en te ontwortelen.
Voel jij dit ergens in je lichaam? In je bekken, je buik? Je hartstreek? Dan is het nu de juiste tijd om gehoor te geven aan dat signaal.
Ik ondersteun je op een zeer persoonlijke, veilige en geaarde wijze om door een proces van wedergeboorte heen te gaan. Je bent niet alleen.
Voel je welkom
♡ Myrna-JustSwitch
Blog Myrna ‘Mijn geboorte‘
Het dient zich aan. Ik voelde het al de hele dag. Wat is het toch steeds, dat gevecht, de zwaarte. Ik dacht dat ik het inmiddels wel zo’n beetje wist. Ik heb ‘het gevecht’ in mijn familiesysteem al vanuit verschillende perspectieven bekeken en doorvoeld. De overlevingsdrang van mijn opa en daarmee zijn trauma en daderschap. Mijn gedachten dwalen af. Waar mist iets?
Overleven
En dan dient het moment zich aan. Het vechten is mij al zo vroeg meegegeven, zo vroeg in mijn leven, het overleven. Het zelf doen en teruggeworpen zijn op mij zelf. Ik besef de oorsprong ervan. Zowel mijn ultieme kracht van autonomie als mijn ultieme uitdaging, de schaduwzijde, het ‘vechten’ om te overleven. En de ervaring ontvouwt zich door mijn energie in mijn lichaam, de bewegingen zijn naar binnen gekeerd. Mijn energie gaat precies daar waar het mag gaan en het voert mij terug naar de periode rondom mijn geboorte. Mijn moeder is daar, ik zie haar. Zij toont mij hoe het was voor mij. Ik was comfortabel in haar buik, ik had het daar oké en goed.
Zo voelbaar
De energie stroomt gestaag verder door mijn lichaam en vind vanzelf haar weg. Het is zo voelbaar in en om mij heen. Het beweegt langzaam en bedachtzaam en ik volg nauwgezet de energie en voel dan in eens hoe koud het om mij heen is.
Eeuwige kou
Die eeuwige intense beleving van kou. Altijd als ik uit het water kom is het zó koud en voel ik de zwaartekracht zó enorm op mij drukken. Alsof het leven op een bepaalde manier zwaar op mij drukt. Het op aarde zijn zwaar is in een bepaalde zwaartekracht. Dat ‘elders’ zijn, daar waar ik vandaan kom, daar waar mijn lichaam zich niets dan lichtheid en liefde herinnert, zo veel lichter dan op aarde. Zoiets.
Terug in de baarmoeder
Maar hier heb ik mijn werk te doen, op de aarde. Dus ik ga, En dan ben ik terug in haar baarmoeder. Het is daar comfortabel en warm. Ik hoef er niet perse uit, maar ik weet ook dat ik zal moeten gaan. Ik weet ook wat mij te doen staat en wat ik zal aantreffen. Bizar hoe je dit weten kunt nu als volwassene. maar als nog ongeborene voorzie ik het al vanuit haar baarmoeder. Wat ik zal gaan ervaren, wat er daar is. Ik besef mij direct dat daar het bestaansrecht van mijn thema overleven in mijn leven is gestart, dat daar de oorsprong ligt.
Traumagebied
Omdat ik het haar zo makkelijk mogelijk wil maken, zal ik mij schrap zetten om zo snel als mogelijk door haar trauma gebied heen te gaan. Zo voel ik dat, zo ervaar ik dat. Alsof ik mijn moeder haar leed, de kwetsing, de pijn, de herbelevingen wil besparen. Het is gek. Ik ben bewust aanwezig in het nu en toch ben ik diep in de ervaring van herbeleven, daar in haar baarmoeder.
Ik knal er uit
Alles in mij zet zich schrap en ik ‘knal’ uit haar, op een onverwachts moment en ik ga zo snel als ik maar kan. Ik zie er niet naar uit, maar ik heb het op mij genomen om haar zo min mogelijk te laten lijden. Ik red mij wel. Ik ga. Ik land en daar lig ik.
Ik blijf stil, alsof ik weet dat zij in shock is. Ook al probeerde ik haar zo min mogelijk te laten ervaren daar in dat gebied waar zij niet wil en kan voelen. Ze is er niet voor mij. Ze is in zichzelf. Ze is ‘vertrokken’. Ze is niet bij mij, zij overleeft en ik overleef daar op dat bed.
Wanneer?
Daar lig ik. Ik wacht zonder mijn energie te verliezen en ‘vecht’ intern. Om in leven te blijven. Om te overleven. Tenminste zo voelt dat. Ik blijf stil, huil niet en spaar zo mijn energie, wanneer word ik opgepakt…………
Wanneer?
Dit gevoel snijdt diep in mijn ziel, ik heb fysiek pijn in mijn hart.
Ik lig daar naast haar, iets van haar vandaan. Aan de rand van het bed en ik keer naar binnen om nog minder energie te verliezen, het is mijn ‘innerlijk’ gevecht. Het is mijn overlevingsdrang en ook mijn ‘weten’ dat ik nu absoluut geen onnodige energie moet verliezen om zelf te kunnen overleven. En ik wacht.
Ik wacht……
Diepe eenzaamheid
Ik verlang naar warmte, naar liefde en aanraking. En ik voel het helemaal, alsof het nu gebeurt. En ik voel de diepe eenzaamheid, de kou, de zwaartekracht die druk op mij, het niet gezien en niet gehoord worden. In de volle omvang door-leef ik al die gevoelens weer, alsof het nu gebeurd. Het op mijzelf teruggeworpen zijn treft mij diep, maar als ik wil overleven heb ik geen andere keuze.
Het is koud. Het duurt lang.
De inzichten druppelen binnen. in mijn bewustzijn.
Mijn kracht en mijn zwakte
Ik begrijp het beter nu ik deze ervaring zo intens doorvoel. Mijn autonomie en ook het ‘vechten’. Zowel mijn kracht als mijn zwakte. Ik begrijp nu ook waarom mijn eigen zoon zich ter wereld stortte tijdens zijn geboorte. Het patroon, het mag helen.
Dank je wel mama dat je mij gedragen hebt. Ik vergeef je, er valt je niets te vergeven. Ik vergeef mijzelf, er valt ook mij niets te vergeven.
Zo is het gegaan en nu hebben we het hersteld. Ik ben dankbaar voor deze ervaring die in alles zal doorwerken in het opgroeien van mijn innerlijk kind, in mijn volwassenheid.
Zachte kracht
Door de wedergeboorte is de transformatie van het vechten een feit. En er zal er geen vechten meer nodig zijn, maar alleen nog ‘zachte-kracht’. Door de transformatie zal er autonomie zijn. Maar bovenal nog een dieper kunnen verbinden in ook mogen ontvangen en leunen op een ander. In mij voel ik een soort switch gaande in mijn lichaam en energie.
Ik ben diep geraakt door deze diepe ervaring die zo doorleeft mocht worden. Waarin ik volledig ontvangen mocht worden in al mijn wetsbaarheid en in al mijn kracht……….
Mijn vader
Een week na mijn ervaring vraag ik mijn vader over mijn geboorte. Mijn moeder had al wel eens wat verteld, maar altijd hetzelfde en het leek een deel niet te passen over hoe ik mijn geboorte regressie zelf heb ervaren. Mijn vader had ik het nog nooit eerder gevraagd, maar nu wel. En mijn vader bevestigde mijn diepe ervaring en het trauma rondom mijn geboorte. En hij bevestigd mijn regressie ervaring.
Mijn moeder zat op de WC en toen kwam mijn hoofd eruit. Zij heeft een buurvrouw geroepen. Ze had de rest van mijn bevalling op bed, ik kwam er met een sneltreinvaart uit. Ik kwam eruit en heb ongeveer 15 minuten naast haar heup gelegen. Het was 16 graden in de kamer. Er waren drie buurvrouwen in de kamer aanwezig. Niemand deed iets richting mij, ze waren allemaal bezig met mijn moeder. Toen kwamen tegelijkertijd mijn vader en de huisarts binnen. Ik lag daar toen al ongeveer een kwartier. Ik was ‘vuurrood’ en pas ná die 15 minuten ben ik opgepakt en aangereikt aan mijn moeder.
Uniek Rood
Mijn moeder was in shock, zij kon mij niet oppakken, de drie buurvrouwen hadden het ook niet bedacht, in al die 15 minuten niet. Mijn vader was er niet. Hij kwam pas na dat kwartier.
Hij verwondert zich nu we er samen zo over praten nog steeds over de kleur rood die ik destijds had. Hij probeerde het te beschrijven. Te vergelijken met de kleuren rood die we kennen. Hij kijkt onze huiskamer rond, maar geen kleur rood matched met de kleur die ik had.
Ik weet direct als hij dat zegt dat het een unieke kleur rood was. Het was mijn eigen unieke ’vechters- rood’’. Zoals ik mijn leven lang al mijn eigen unieke kleur geef aan het leven op mijn ‘Myrna-pad’.
Dank je wel papa voor een puzzelstukje oplossen in mijn leven, dat jij mijn herbeleving van vechten een alleen zijn kon bevestigen. Omdat jij vertelde van de kou, van het stille vechten dat ik deed en de omstanders die niets deden, van het onvermogen van mijn moeder………. Maar bovenal over mijn unieke kleur rood.
Innerlijke kompas
Ik begeleid je op deskundige en professionele wijze om jouw lichaam, jouw levens-energie te laten spreken. In het bijzonder rondom traumatische bevallingen en geboorte. Een traumatische bevalling is een cruciaal overgangspunt in je leven.
Het is een soort portaal waarin jij meer over jezelf kunt begrijpen en grip kunt krijgen op je leven. We zullen werken vanuit lichamelijke blokkades. Om vanuit daar in de wijsheid van het lichaam je antwoorden te vinden, maar ook je vermogen te transformeren van dat wat je niet meer dient.
Via lichamelijk werken en lichaamsgerichte oefeningen begeleid ik je om je weer te leren verbinden met je innerlijke kompas, je eigen waarnemingen en weten. Indien dat passend is kunnen we via een prachtige ondersteuning van mijn drum contact maken met je traumatische bevalling en geboorte. En met de energetische imprint en betekenis daarvan in je leven. Daarnaast beschik ik over voldoende andere passende methodieken om het contact met je traumatische bevalling en geboorte aan te gaan op een veilig een geaarde wijze. We werken altijd samen, je bent niet alleen.
Als je deze reis naar binnen maakt vind je meestal op die donkere ‘pijn’ plekken in jezelf verborgen schatten, zoals zelfcompassie en zelfvertrouwen. Hoe dichter je bij jezelf staat hoe dichterbij het komt om gezonde keuzes te maken en gezonde grenzen te stellen.
Wil je direct meer weten over mijn klik dan hier
Hoe nu verder?
Ben jij toe aan verwerking en herstel? App, bel of mail mij om nog wat meer achtergrond te geven over mijn werkwijze en wellicht wil je al direct een afspraak maken: Via Whatsapp , bel me op 06 55 62 81 45 of per e-mail myrna@just-switch.nl
