Myrna Geijssen

Gisterenavond tijdens de lezing ’thuis in het voorouderlijk huis’ van mijn teacher Maarten Oversier vallen er voelbare stiltes diep van binnen. Hoorbare zuchten van (h)erkenning gaan door de zaal en zachte tranen van nooit eerder geweten, gezien of gehoord vinden muisstil hun weg naar buiten…

De oorlog om de Ziel speelt zich af in ons. Zolang wij daar geen Bewust-Zijn op creëren zal het zich buiten ons blijven spiegelen en herhalen.

De noodzaak is hoog 🌎

Gisteren avond in de lezing zijn weer ruim 650 mensen ‘aangeraakt’. 

Wat weet jij eigenlijk over je energetische ‘blauwdruk’? En hoe de invloeden daarvan zijn op Jouw-zelf-zijn?

Wat weet jij bijvoorbeeld over jouw conceptie? Over de periode in de buik van je moeder? Over jouw geboorte? 

Wat weet jij over je voorouderlijke-lijnen, het tijdsbeeld van toen, de ontberingen, de gevechten, de honger, pijn en het verdriet.

En wat weet jij over de noodzaak dat alles bestaansrecht te geven?

Alle opgesloten energie van horen, zien en zwijgen van onze voorouders werkt nu nog door in ons-zelf-zijn. Het beïnvloed aantoonbaar ons DNA en daarmee jouw levenskwaliteit, al dan niet onopgemerkt.

Net zo lang tot het Door-Leefd is en het DNA zich kan herstellen. Jouw cellen die zich kunnen herordenen naar hun oorspronkelijkheid en bedoeling.

Gisteren werd overduidelijk wat een ontgonnen terrein dat nog is. Terwijl de ervaringen van jouw voorouders doorklinken in elke stap op jouw levenspad en voelbaar zijn tot in jouw cellen. De cellen waar je levensenergie door heen stroomt. Tenminste, in alle vrijheid hoort te stomen.

Hoe stroomt jouw levensenergie eigenlijk? Ik had de nodige blokkades in de mijne, met als gevolg hobbels op mijn pad. En soms struikel ik nog steeds over ‘iets’. Nog maar heel pas struikel ik over “ik heb er echt alles aan gedaan, maar ik laat mij overrulen’. Laat dat nou het overrulen zijn van een autoriteit, iemand met macht. En dan kijk ik naar het nieuws en ook daar spelen machten hoogtij. De onmacht in jezelf te lijf gaan, is dat makkelijk? Nee. Is het nodig? Ja! Juist nu!

En hoe is het bij jou?

Ik nodig je uit om die delen aan te kijken in jezelf. Als je lichaam je merkbaar in de weg zit of als het piept en kraakt. Of als je gedachten je saboteren, of je het vermoeden hebt dat dit zo is.

Gevoelens van niet goed genoeg zijn, je niet kunnen uitspreken, (chronische) vermoeidheid, fysieke klachten, wisselende stemmingen, angsten. Het zijn maar enkele willekeurige voorbeelden van een lange reeks aan psychische, mentale, emotionele en fysieke klachten die van zich laten horen in jouw systeem tot zij zich gehoord, gezien en gevoeld weten.

De noodzaak is hoog 🌎

De oorlog om de Ziel weerspiegelt zich om ons heen.

Je bent hard nodig 🤲

Ik ont-moet je graag 🤲

♡Myrna-JustSwitch 

Meer lezen? Kijk op:

https://just-switch.nl/traumatische-bevallingen

https://just-switch.nl/voorouderlijke-lijnen

En/ of lees het boek Bestaansrecht van Maarten Oversier 

Ik maak soep, herfst soep

Vandaag is het voor het Keltische jaarwiel het nieuwe jaar, diegene die heen gegaan zijn worden herdacht

Mijn oma, de moeder van mijn moeder, dient zich aan. Ooit in een herfst keek zij de andere kant op

Ik maak soep, herfst soep

Ik weet nu waarom ik zo ben gaan vechten, juist niet ben gaan zwijgen. De noodzaak voelen de waarheid bloot te leggen voor mijn kinderen

Het zwijgen van mijn oma, werd het verdriet van mijn moeder. En het verdriet van mijn moeder werd mijn vechten

 Ik maak soep, herfst soep

Zoals ik het seizoen van de herfst deze dagen in mij draag. Zo heeft mijn oma ook een herfst in zicht gedragen.

Het waren andere tijden toen, er waren vier monden te voeden 

Ik maak soep, herfst soep

De herfst is het seizoen van overleven en transformeren. Het overleven deden mijn oma en mijn moeder verwijderen van elkaar.

Ik mag het transformeren deze herfst, de verwijdering die het tussen mij en mijn moeder gaf. Generaties van moeder op dochters verwijderd van elkaar.

Ik maak soep, herfst soep

In mijn familie heette mijn oma,  grote soep oma. De oma die soep maakte van wat er nog was, de kliekjes getransformeerd.

Voor haar kinderen om te overleven, gemaakt van restjes, van alles bij elkaar geschraapt.

Ik maak soep, herfst soep

Oma maakte haar soep en keek de andere kant op. Ik maak nu soep en ik kijk het aan, de pijn in de moederlijn.

In het tijdsbeeld weggezet, mag het wegkijken nu helen.

Ik maak soep, herfst soep

De herinneringen aan mijn grote soep oma dringen dieper mijn neus binnen. Haar soep rook vast heerlijk, de noodzaak daarvan is voelbaar.

In het tijdsbeeld weggezet gaf een moeder haar kinderen te eten, zo richtte zij zich op haar soep.

Ik maak soep, herfst soep

Het seizoen van overleven en transformeren,  het zwijgen en wegkijken transformeert naar uitspreken en aankijken

Hoeveel tranen hebben er gevloeid in al onze gemaakte soepen? De soepen van mijn oma, van mijn moeder en nu in die van mij?

Ik maak soep, herfst soep

Het zout van onze tranen, het is meer dan genoeg. van alle pijn tussen mijn oma en mijn moeder en mijn moeder en mij.

De soep is zout genoeg, voor altijd. Laat ik strooien met compassie en erkenning als nieuwe tonen van smaken en geur.

Ik maak soep, herfst soep

Rijkelijk stroomt er compassie naar mijn moeder als erkenning voor haar. Ik zie je en ik zie mezelf. Ik maak herfst soep als troost voor mijn kinderen.

Die ik zie en die ik volg,  in hun herfst,  hun transformatie. De herfstsoep smaakt zachter en milder. een stukje minder zout in elk geval.

Dankjewel groot soep oma

Dankjewel mama

Dankjewel herfst, ik zal het doseren van smaken en geuren wel leren, na deze herfst in elk geval.

Vandaag is het Nieuwe maan. De nieuw maan, het donkere in het universum. Het naar binnen keren dient zich weer aan in ons-zelf-zijn. Elke maand weer. Deze maand met nog meer diepgang dan in de andere maanden van het jaar.

In september, de maan(d) van de tweede oogst en de onsterfelijkheid worden we tot in ons DNA en ons heilige midden, het kloppend hart van ons bestaan, uitgenodigd om na te gaan op wat in Ons-zelf-zijn we werkelijk kunnen vertrouwen.

Onze spieren, ons hart, ons hele lijf bestaat uit cellen, ons DNA. Hoe dat zich uit kunt je zien aan dat wat je deze cyclus, dit jaar in beweging hebt gebracht. Tot groei en bloei hebt gebracht in jezelf-zijn. Dat deel waarvan je weet dat het je steeds weer zal dienen in dat wat je tot uitdrukking wil brengen, of wat je wil bereiken. Het toont ook je onsterfelijkheid, wat ook in de volgende lente weer tot bloei wil en zal komen voor een nieuwe cyclus. Jouw groeikracht. Jouw creativiteit, passie en creatiekracht. Jouw potentieel!

Maar in je DNA ligt ook besloten wat je groei vertraagt. Wat zorgt voor ‘wildgroei’, ofwel energieverlies. Of wat leidt tot een mindere opbrengst, ofwel een gebrek aan energie. Juist nu, in de maand van de oogst, van de overgang van de zomer naar de herfst en het afnemen van de zonkracht uren kun je ook dat deel aankijken diep in je zelf. Daar waar het diep van binnen piept en kraakt en daar waar het schuurt in je bestaan. Daarbij dat rauwe randje, daar bij dat stemmetje wat je aandacht vraagt als je heel eerlijk bent tegen jezelf.

Welke ‘blokkades’ van ooit remmen jouw potentieel? Dat kan zijn door ervaringen in je leven van nu. Rondom je conceptie, de periode in de baarmoeder, of tijdens je geboorte en je jonge kind jaren wat nog steeds meedoet in je huidige leven. Meestal geheel onbewust. Maar dat kan nog ver teruggaan in de tijd. Heel ver terug.

Tijdens de nieuwe maan van September en in deze maand waarin we zo merkbaar weer de beweging maken van het licht naar het donker, kun jij je afstemmen op je (voor)ouders. Er komt er altijd eentje naar voren. Je kunt nu gewoon even je ogen sluiten. En luisteren….

Welke boodschap heeft een (voor)ouder voor jou? Welke sapstromen in jou mogen vrijer gaan stromen? En wat is daar voor nodig? Wat is er nodig voor meer balans in jouw levensenergie? Waar in jouw DNA ligt iets opgesloten wat vraagt om ruimte, verwerking, om beroering, misschien vergeving, of om eindelijk uitgesproken te worden? Wat vraagt om het licht?

Door je te verbinden met je (voor)ouders hun krachten en hun pijnstukken kun jij je DNA, en daarmee je levensenergie, resetten naar meer Verbinding, Vrijheid en Vreugde. Naar een grotere opbrengst in de maand van de oogst voor jouw nieuwe cyclus van het jaarwiel

Zonder modder geen lotus…

Wil jij in een diepere afstemming komen met je (voor)ouders en met dat wat jij onbedoeld nog bij je draagt en je vrije levensenergie saboteert? Maak dan een afspraak voor een intake voorouderhealing in mijn praktijk.

Ik ont-moet je graag

♡ Myrna-JustSwitch

Voorouderlijke lijnen | Voorouderheling | Regressie

Ik leer zo veel van mijn collega 

En zij leert van mij

Door haar weet ik over Mycelium

♡

Ik leer zo veel van mijn kinderen

En zij leren van mij

Door hun leer ik voor mijzelf zorgen

♡

Ik leer zo veel van mijn man

En hij leert van mij

Door hem leer ik volledig ontspannen in mijn vrouwelijkheid

♡

Ik leer zoveel van mijn vriendinnen

En zij leren van mij

Door hen leer ik delen en het omvallen van het lachen

♡

Ik leer zo veel van mijn cliënten

En zij leren van mij

Door hen leer ik nieuwsgierig en onwetend te blijven

♡

Ik leer zo veel van mijn teachers

En zij leren van mij

Van hen leer ik over ‘het Mycelium’ in ons universum

♡

Ik leer zo veel van de natuur

En zij is er voor mij

Door haar leer ik mijn natuurlijk ritme leven

♡

Ik leer zo veel van het leven

En zij is er voor mij

Door haar leer ik wat bewegen is

♡

Ik leer zoveel van de liefde

En ook de pijn is er voor mij

Door hen weet ik wat heelheid is

♡

♡ Myrna-JustSwitch

Daar stond je aan de waterkant.

Een jonge man van een jaartje of 23, 24 misschien.

Ik loop in de cadans van mijn hardlopen.

Nog zo’n 300 meter bij je vandaan.

Ik open mijn hart, adem diep naar mijn buik.

Mijn weten stroomt binnen en ik luister.

Ik weet dat ik naar je toe mag gaan.

Je gaat toch niet zomaar een jongen aanspreken?

Zegt een oude conditionering.

Dankjewel, niet helpende gedachten, ik laat je los.

En ik laat ook mijn cadans los en vertraag mijn pas.

Ik stop naast je en ik vraag, mag ik je even aanraken?

Je kijkt mij aan en ik leg zacht mijn hand op je schouder.

Tranen wellen op in je ogen, heel zacht en subtiel.

Zal ik je knuffel geven?

Je kijkt me aan en knikt zachtjes ja.

En ik knuffel je daar, de wildvreemde jonge man aan de waterkant.

Ik voel je harnas en ik voel je pijn, je verwarring en je verdriet.

Ik leg rustig en liefdevol mijn hand op zijn hart. En ik kijk hem aan.

Hij geeft zich over, aan die hand op zijn hart, aan mijn ogen.

Ik benoem het niet, maar ik voel dat het veld zich opent.

De mannenlijn de vrouwenlijn dienen zich aan.

Hij kijkt op naar de wolken, een kalme rust komt over hem heen.

Ik zeg, ‘Het is tijd jongen, ga maar voelen’.

Ik geef je mijn kaartje, zeg ik en dan zeg ik hem gedag.

Ik versnel mijn passen en ik hervind mijn cadans.

Ongeveer 300 meter verderop staat ‘mijn’ zwaan.

Hij kijk mij aan, ik krijg een blik van verstandhouding.

Hij draait zich om en legt zich te rusten, op een bedje van stro.

Ik kijk naar de wolken en de zon breekt door, 300 meter achter mij.

Nieuwetijdskinderen worden er nu geboren zegt men.

Maar ze zijn er al lang. Ze zijn er altijd al geweest.

Ze voelen zich soms alleen en onbegrepen.

Je bent niet alleen. Ik zie je.

De wereld is niet gek, jij bent niet gek.

Er gebeuren wel gekke dingen op de wereld

Het is tijd.

Het kaartje wat ik achterliet.

Is niet omdat je mij moet vinden

Maar omdat jij jezelf vinden mag.

Kijk gerust eens rond op mijn website.

Naar al mijn inspiratoren, het zijn vrouwen en mannen.

Mooie man aan de waterkant, zoek maar mooi je eigen weg.

Het is tijd.

“Don’t settle for less”

♡ Myrna-JustSwitch

Ze kwam met haar adem hoog ophouden, net boven haar middenrif.

Ze koos steeds voor die ander, steeds weer weg bij zichzelf.

Haar gedachten bedachten redenen, gaven haar een waterdicht verhaal.

Woorden om te verwarren en te verdwalen, de logica loopt voor haar uit.

Lopend in de pas van de veiligheid van repeterende hersencellen in optima forma.

Om haar vooral maar niet terug te laten keren naar het werkelijke verhaal.

Terug naar die plek waar het ooit zo onveilig is gebleken voor haar.

Hoe ze er kwam en door wie is als een schaduw in haar aanwezig, maar dat ze er kwam is evident.

Het aankomen op die plek betekende het einde van haar leven als wijze, krachtige en gevoelige vrouw.

De plek waar zij gestraft werd voor het leven van haar vrouwelijkheid, haar waarheid mocht niet langer gezegd en ook niet meer gevoeld.

De hitte in haar longen benam haar het weten en voelen op die plek in dat adembenemende moment.

Een overweldigende roep van het voelen verankerde zich tot in de diepste diepte voor ooit ergens op een levenspad.

Zij kwam in deze tijd met grote verwarring waarvoor dit alles in haar leven nu toch zo is bedoeld.

Haar adem hoog, haar hoofd op hol, het steeds weer struikelen houdt ze niet meer langer vol.

De her-innering en het weten klopt zich vanuit haar diepte in haar langzaam en voorzichtig een weg naar boven.

De her-innering aan haar oorspronkelijkheid is zo merkbaar en zo voelbaar niet verder dan een hartslag en een gedachten bij haar vandaan.

♡ Myrna-JustSwitch

In mijn praktijk reis ik mee met mijn cliënten tot diep in de wortels van hun levensboom. Het is een reis naar een diepere laag van hun bestaan, waarbij zij zich bewust worden van hun voorouderlijke lijnen en de helende kracht van het innerlijke kind.

Doorloper
Onlangs zag ik de ‘doorloper’ in mijn praktijk. Geen moment van rust, ontspanning en totale overprikkeling van haar gehele systeem tot gevolg. De aanleiding was er zeker in dit leven en ook in haar jeugd. We kunnen gerust spreken van trauma, toch deed er meer mee dan zij kon vermoeden. Als je dieper durft te kijken en weer gaat her-verbinden met je lichaamsenergie dienen zich vaak ook ‘ongezien gasten’ aan.

Voorouders
Door middel van lichaamsgerichte therapie ont-dekken cliënten zo dat hun levensenergie niet alleen voortkomt uit hun eigen ervaringen, maar ook uit de wijsheid en (belemmerende) energie van onze voorouders. Cliënten ervaren hoe de emoties en patronen die zij in hun leven ervaren, vaak diepgeworteld zijn in hun familiegeschiedenis.

Lasten
Het maakt indruk en impact om de connectie met je voorouders te voelen en je bewust te worden van de lasten die daar worden meegedragen. Het is ontroerend om getuige van te zijn van deze ervaringen, waarbij cliënten door alle ongemak heen, merkbaar oude pijn en beperkende overtuigingen kunnen loslaten die niet langer dienend zijn in hun eigen leven.

Zelf-Zijn
Tijdens dit helingsproces komt meestal ook het innerlijke kind naar voren, een kwetsbaar deel van het Zelf-Zijn dat lang onderdrukt is geweest. Door middel van lichaamswerk en het aangaan van een liefdevolle relatie met het innerlijke kind, kunnen oude wonden helen en diepe emotionele blokkades oplossen. Het is niet altijd een gemakkelijke reis. Het vraagt moed en zelfcompassie om naar je innerlijke kind en familiegeschiedenis te luisteren en deze ervaringen uiteindelijk te omarmen met liefde en begrip. Maar elke stap die is gezet, is een stap dichter bij heling en innerlijke vrijheid.

Moed
Ik deel dit met jullie omdat ik geloof dat het erkennen en helen van onze voorouderlijke lijnen en ons innerlijke kind ons kan bevrijden van ongewenste belemmerende patronen en ons dieper in contact brengt met onze levensenergie. Misschien herken je dit en voel jij ook dat er meer heling nodig is? Dan wil ik je aanmoedigen om de moed te vinden om deze reis aan te gaan. Het kan een transformerende ervaring zijn waarbij jij je Je-Zelf-Zijn op een dieper niveau leert kennen en jezelf de liefde en zorg kunt geven die je verdient.

Als je vragen hebt of je ervaringen wilt delen, voel je vrij om mij een bericht te sturen. Mogelijk reis ik dan een tijdje met je mee?  

♡ Myrna-JustSwitch

Direct een gratis kennismaking boeken? Klik dan hier en scrol naar beneden daar staat de knop om direct een afspraak in te plannen.

De een doet zus en de ander doet zo, elke zus heeft zo haar eigen flow.

In een gezin wat uiteen zal vallen zijn zij als zusjes geboren, elkaar in de omstandigheden tijdens het opgroeien verloren.

Vandaag verloren zij ook, maar als ‘Zusjes  in wonderland’. Misschien was het de betoverende geur van de vlierbloesem plant?

Dan is daar de herinnering van samen plezier en magie maken, twee dolende dames die onderweg ’tijdloos’ geraken.

Omdat de Tijd niet meer mee doet, zitten zij eeuwig thee te drinken. Om het bizarre verhaal van de twee zusjes te laten bezinken.

Hoe we onze wereld ieder op zich verwerken en beschouwen. Vertelt het zusje dat je op dieren hun boodschap kunt vertrouwen.

En de buizerd vloog hoog en de reiger vloog laag. Ze beantwoorden elk op zich voor een van de zusjes een vraag.

Ik weet, al ligt de geschiedenis al zo ver bij ons vandaan, dankzij mij groot-zus kon ik vliegen, fladderen en altijd lekker naar buiten toe gaan.

Zij bleef bij huis bij mama en haar kwetsuur, terwijl ik onbezorgd en ontspannen verdween in de natuur

Zo kwam er een boodschap van elk dier voor elke zus. En in wonderland kan alles! Dus…

Zei de grote zus; Dat deed en doe je goed. Lekker spelen, leven, fladderen en gaan met die banaan!

Dankjewel dat jij lekker veel lef toont en zo echt ‘Myrna’ bent. Voor de duivel nog niet bang door gewoon zo haar eigen pad te gaan.

Dan ineens is daar het besef; Ojee, is het al zo laat? Nu door de dieren verbonden, tijd dat dit kleine zusje weer gaat.

Op onze tafels, elk in onze eigen huizen staan de roze lathyrus bloemen, als liefdevolle herinnering dat we “Fijn dat ik, ik ben en jij, jij” vandaag naar elkaar konden benoemen.

♡ Myrna-JustSwitch