Mijn vuurtje is weer aangegaan

Geschreven door Laura deelneemster vrouwenretraite La Palma maart 2024

Ik heb deelgenomen aan de vrouwenretraite op La Palma eind maart 2024. Ik kwam het tegen toen ik op Google retraite en maart intypte. Na het lezen van de informatie was ik eigenlijk al om. Ik voelde heel sterk dat deze retraite was waar ik behoefte aan had. Het vele Bosbaden in de natuur samen met het werken aan mijn innerlijke zelf in alle lagen van mijn zijn. Toch ging mijn hoofd met me aan de haal. Twijfel. Angst. Mijn man heeft me het laatste zetje gegeven. En, ik sprak Myrna even aan de telefoon. Dit gaf de doorslag. Ik voelde haar warme energie en voelde me heel erg welkom.

Waarom wil ik dit ook al weer?
Daar lag ik dan in mijn bedje de nacht voordat ik naar Schiphol zou vertrekken, in mijn eentje. Nog nooit eerder ben ik alleen op reis gegaan. Wel eens één of twee nachtjes in Nederland, dat wel. Zoveel ging er door mijn hoofd die nacht. Waar ben ik aan begonnen? Waarom wilde ik dit ook alweer? Wat nu als ik het niet leuk vind? Of de andere vrouwen niet leuk zijn? Zou ik het wel aan kunnen allemaal?
Ik heb geen oog dicht gedaan en had het bijna afgeblazen. Met buikpijn en een hoge hartslag stapte ik Schiphol binnen. Onrust in mijn lijf, het voelde alsof ik op ieder moment in huilen kon uitbarsten. Ook voelde ik kracht. Kracht om dit avontuur aan te gaan.

Schoolreisje gevoel
Bij de gate ontmoet ik voor het eerst de andere vrouwen die meegaan naar La Palma. Ze vertellen allemaal dat ze heel gespannen zijn. Het schept direct een verbinding. Als groep betreden we daarna het vliegtuig. Bij aankomst volgt een warme ontmoeting met La Palma. De zon schijnt en Myrna en Ingrid ontvangen ons met een warme knuffel. We stappen met z’n allen in ons busje. Het geeft me het gevoel van een schoolreisje. Dit gevoel is de rest van de week bij me gebleven.

Spanning in de nacht
Deze eerste dag is best pittig. Het niet slapen, het tijdsverschil, de indrukken en de plaatsen die we bezoeken. Het is een vermoeiende dag. Ik ben dan ook blij als we bij ons huis aankomen. Wat een mooie plek. Het uitzicht, de rusten en een eigen plekje om me terug te trekken. De retraite is direct begonnen. We krijgen ‘uitnodigingen’ en er gebeurt al veel met mij. De eerste dagen en twee nachten voel ik spanning. Ik huil veel. Slapen lukt redelijk.

Bosbaden aan zee
Ingrid en Myrna brengen ons naar mooie plekken op het prachtige eiland. Het eerste bosbad vindt plaats op een prachtig strand. Daar voel ik voor het eerst echt de verbinding met de natuur en mezelf. De zon verwarmt mijn lichaam. Wat is het hier prachtig. Afsluitend aan dit bosbad belanden we op een terrasje met livemuziek. We beginnen allemaal te lachen en te bewegen op onze stoel. Een lekker drankje en hapje erbij. Wat gezellig!

Mijzelf aankijken
Ik begin te wennen. Heb mijn plekje gevonden. Het programma is mooi en heel goed uitgedacht. Ik voel met de dag meer de verbinding met mezelf terugkomen. De oefeningen en uitnodigingen die Myrna en Ingrid ons aanbieden lieten mij stukken bij mezelf aankijken. Dingen die ik soms wel wist dat ze er waren, maar waar ik niet echt bij kon komen.

Mijn eigen pad
Familielijnen, verbinding met mijn eigen lichaam, floaten, meditaties, dompelen in een koud bad en de vele wandelingen in de natuur waarbij de connectie met de natuur en mezelf continu voelbaar is. Nog nooit zijn spreuken als: “Je eigen pad bewandelen”, “Nu ga je op eigen benen staan”, “Soms ga je twee stapjes vooruit, dan drie achteruit en dan weer een hele grote stap vooruit”, zo voelbaar geweest.

In de tempel
Ik heb me verder helemaal niet verdiept in wat Myrna precies doet voor werk. Ik ben er zonder verwachtingen heen gegaan en heb me laten verrassen. (Wat ik normaal gesproken heel moeilijk vind, iets met controle..) Iedere ochtend kwamen we samen in onze ‘tempel’ om met een mooie intentie de dag in te gaan. We hebben mooie, diepgaande gesprekken gevoerd waarbij Myrna mij veel inzichten en tips heeft gegeven over heling, leven in het NU, visualisaties en nog veel meer. Ondertussen kwamen er uit de keuken de heerlijkste geuren. Ingrid zorgde drie keer per dag voor een heerlijke, voedzame maaltijd. Vooral de kikkererwten kwamen vaak op het menu. 🙂

Alles klopte
Myrna is een warme, liefdevolle, pure vrouw vol met levensenergie. Ze voelde mij aan en reageerde hierop door mij liefdevol uit te dagen mijn grenzen te verleggen. Met haar fijne stem begeleide ze ons door prachtige meditaties en oefeningen die me stuk voor stuk verder hebben geholpen in mijn innerlijke proces. De verbinding met de vier elementen, de natuur, familielijnen, chakra’s. Alles klopte. Elke avond sloten we de dag af begeleid door Myrna. Ik ben iedere avond heel moe, maar voldaan naar bed gegaan.

Zelfliefde
In de loop van de week groeide mijn zelfliefde, ik kon steeds meer met compassie naar mezelf kijken. Ik leerde mezelf letterlijk en figuurlijk omarmen. Ik heb controle mogen loslaten. Heb het onwijs koud gehad, donkere kanten van mezelf aangekeken, daarna in mijn bikini in de zon gelegen en het licht in mezelf weer voelen opborrelen.

Mijn ziel
Mijn vuurtje is weer aangegaan. Ik voelde steeds meer ruimte om mezelf te laten zien. De andere vrouwen lieten me toe. Nodigde me uit om mezelf te zijn. Ook zij hadden hun eigen proces. Ik zag bij ieder op hun eigen manier iets moois gebeuren. Wat hebben we mooie momenten samen beleefd. We hebben samen gehuild, de woorden van een andere raakte mijn ziel. We hebben samen gelachen, konden bij elkaar ontladen.

Het NU
Het einde van de week naderde. Ik voelde wat spanning terugkomen in mijn lijf. Hoe ga ik nu verder straks thuis? Ik voel me hier zo rustig, hoe hou ik dit vast? Myrna signaleert dit bij mij en benoemt het belang van het in het NU leven. Om bij mijn eigen proces te blijven. Ook is de retraite zo in elkaar gezet dat hier ook aandacht aan is besteed. Ik loop op de zaken vooruit. Mijn controledrang dringt zich aan me op. Zodra we weer gaan bosbaden met Ingrid verdwijnt dit gevoel naar de achtergrond en ben ik weer in het NU.

Dansen bij zonsondergang
De laatste dag was een rustdag die we doorbrachten bij ons huis. Wat een fijne gesprekken hebben we die dag gehad. Ik heb allerlei creatieve dingen gemaakt. Ik heb heerlijk in bad gelegen met een maskertje op. Ik voel mijn levensenergie stromen. We hebben samen gedanst bij de zonsondergang. Het plezier spatte ervan af.

Oermoeders
Myrna en Ingrid, wat een dreamteam. Als twee oermoeders hebben zij ons een warm bad geboden. Niet betuttelend, maar vanuit kracht en levensenergie. Myrna zat achter het stuur, Ingrid navigeerde. Myrna eindigt haar meditatie, Ingrid komt binnenlopen met thee en iets lekkers. Ingrid neemt ons mee voor een bosbad op een prachtige locatie, Myrna sluit hierop aan met een mooie opdracht. Liefdevol overleggen ze met elkaar. Ze vullen elkaar aan. Ik heb ze regelmatig samen horen schaterlachen. Die balans tussen geven en eigen tijd nemen waar ik al jaren naar op zoek ben zie ik weerspiegelt in hun zijn.

Levensvreugde
De vreugde die Myrna en Ingrid ervaren in dit leven heeft mij een ander beeld voor mijn toekomst gegeven. Ik vond ouder worden soms best moeilijk. Na een week met hen te hebben doorgebracht niet meer. Laat maar komen! Ik ben onwijs veel sterker en met veel meer energie naar huis gegaan dan dat ik had kunnen dromen. Ik voel heel sterk dat er in mij een transformatie gaande is. Ik voel me op en top vrouw. Straal en lach en dans!

Cadeau van Leven
Zo trots op mezelf dat ik de stap heb genomen om alleen op retraite te gaan. Het mooiste cadeau wat ik mezelf ooit heb gegeven, dat is hoe ik deze retraite heb ervaren! Enorm dankbaar dat ik Myrna en Ingrid heb mogen ontmoeten.

Ik mis ze zelfs nu ik weer thuis ben. Liefs Laura

Deze retraite is je ultiéme kans om aan de hectiek van het dagelijkse leven te ontsnappen. Geef jezelf als vrouw deze kans om te herstellen, tijd voor jezelf te maken en te groeien tijdens onze exclusieve retraite week op het adembenemende eiland La Palma!