Ik ben op weg, samen met andere vrouwen, ter voorbereiding op een evenement wat ik op 18 juni ga verzorgen. Vandaag volg ik de uitnodigingen in de natuur ter inspiratie en voorvoelen van wat mag ontstaan in ons evenement Vol Leven Bosbaden in het Jaarwiel, de zomer zonnewende. En ik maak contact met de natuur om mij heen.
Ik zet mij ‘babbelbox’ uit en mijn zintuigen aan.
Vanzelf komt daar de verbinding met mijn innerlijke kind wat wil spelen, dan weer even verstillen en dan ontspringt er een tikkie ondeugends in mij. Een liedje uit mijn jeugd gaat aan en klinkt steeds helderder door met elke pas die ik maak. Zou het de ontluikende lente zijn? In mijn jeugd luisterde ik wel honderden keren naar alle liedjes van Kinderen voor Kinderen, al springend op het bed van mijn moeder.
En ik creëerde de spiraal van de dennenappels die ik om mij heen opraapte in het ritme van de muziek van de natuur en de her-innering van mijn springsels op het bed van mijn moeder.
“Met een been op de stoep, met een been in de goot. En als je dat niet doet, dan ben je morgen dood!
Voetje voor voetje loop ik voorzichtig door de spiraal, het kleine meisje in mij loopt het verleden verhaal.
Goed gebalanceerd en goed opgepast is ze aangekomen in het midden en bemerkt uiteraard: ik ben niet dood gegaan!
Op weg naar buiten ontstaat een heel ander verlangen en vraagt om onbevangen en in vrijheid te zijn verhaal.
Dus ze vliegt en ze fladdert door de bochten heen, armen wijd uitgespreid en soms lekker over de gelegde kantjes heen.
Grote stappen, kleine stapjes, gewoon net en precies zoals zij dat wil en dan met een grote sprong, hop, zo het volle leven in.
Ze is niet doodgegaan! Ze kwam tot leven en weet: doodgaan kan heus ooit nog wel. Voorlopig maak ik van het leven mijn eigen spel!”
Moraal van mijn verhaal? Wat je niet dood maakt je sterker. Vanuit lichtheid de balans tussen verplichtingen en vrijheid vinden. Autonoom, vrij en blij zijn, focus op de parels van je verleden.
♡Myrna- Just Switch
