De invloeden van het nest waarin je geboren bent. Wat draag jij allemaal in je systeem mee? Van al dat goeds, moois, fijns en prachtigs? Maar mag ook het lelijkste, de pijn, het verdriet en de ballast er te zijn? En welk nest heb jij eigenlijk zelf gebouwd, of getracht te bouwen voor jouw kroost?
Meestal dient het zich toch wel aan. Op enig moment in je leven. Dat besef. Misschien voelde je het al aankomen? De somberheid, de onredelijke uitbarstingen, een gevoel van sleur, of van verzuipen? Of het je keer op keer ‘vermannen’, jezelf bij elkaar rapen? Je maskers opzetten, die lach. “Hoe gaat het? Goed hoor!”
Tot op een dag die strategie niet meer werkt. Je lichaam kraakt en piept aan alle kanten. Je ogen staan mat. Je sterft een beetje van binnen omdat je ziet dat de buitenwereld ‘gewoon’ doordraait. Je benen lijken je steeds minder te kunnen dragen. Pijntjes hier en ongemak daar.
Op een dag mag er iets gebeuren wat je wakker zal doen schudden. Als je goed kijkt toont de natuur je dergelijke boodschappen. Bijvoorbeeld de aanblik van een verlaten zwanen nest. Met een koud achtergelaten ei. Alleen. Vervreemding. Geknakt. Op. Verloren.
En voel je hoe moe je bent van het alsmaar doorgaan, doorzetten, voor je werk, voor je kinderen, voor die ander. Maar waar bleef jijzelf? Waar onderweg raakte jij jezelf eigenlijk kwijt?
Want wat nu als je ouders ooit jouw nest net wat te dicht bij de weg hadden gebouwd? Zij je niet alle zorg en bescherming konden geven die je eigenlijk nodig had? Ze misschien zelfs ooit vertrokken zijn (fysieke of emotioneel)? En jij koud achterbleef?
En dan dat warme nest iets verder op zien. Van het zwanenpaar dat hun nest wel weet te beschermen. Ver weg van die gevaarlijke weg, met een grote sloot ertussen. Veilig. Warm. Beschermd. Moeder blaast als je maar een stap te dichtbij komt. Het lijkt het ideale plaatje, toch? Tenminste dat denk je…
Kun je het voelen? Hoe er iets aangekeken mag worden, iets door-leefd mag worden? Om niet meer te hoeven Vechten, te Vluchten of Verstijven tegen jezelf in of voor de buitenwereld? Maar om te Verzachten, Verzuchten en Verlichten?
Omdat je niet wil Overleven, maar wil Leven.
Elke sessie waarin ik de reis van het innerlijk kind mag begeleiden blijft voor mij ontroerend. Steeds op nieuw. Het heelt niet alleen iets bij de cliënt, maar ook elke keer weer een kind stukje in mij. Dat gebeurt maar zo als je goed in verbinding bent met je lichaam, je geschiedenis en met je Voorouderlijkelijnen, je levensenergie. Bij mij wel en het mag er allemaal zijn. En bij mijn dankbare cliënten ook.
Wat een prachtig ‘werk’ heb ik toch…Wil jij ook meer zicht krijgen op de invloed van jouw levensloop, je geschiedenis en hoe die nu nog van invloed kan zijn op jouw leven?
Neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op. Voel je Welkom om te komen onderzoeken bij mij, ik ondersteun je graag in een reis naar thuiskomen in je eigen nest op een manier die bij jou past.
Auteur: Myrna-Just Switch
